son mektup

kucuk kurbaga
rafet el roman versıyonu:

sevgilim her sabah hüzünle başlar
her gece uzun soğuk üşüyorum

ne zaman biter bu hasret
ne zaman diner bu özlem dön artık

şu an son mektubun elimde
gözyaşların da var üzerinde

yazarken ağlamışsın sevgilim
dayanmaz buna yüreğim

aklımda son veda günü
duruşun bana bakışların

gözlerinden dudaklarından
öperim seni öperim

o tatlı hem acı sözlerin satırların
okurken ağladım yüreğime sakladım

ne olur üzülme mutlaka döneceğim
sevgimiz uğruna yaşıyorum ayaktayım...
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol