çocuk görünümde büyüktür onlar.sokakların büyüttüğü, her gün yeni yaşlar verdiği adamdır, kadındır onlar.
2 lokma yemeği, sırtına sıcak tutan yeleği bulunca çocuklaşır belki de.bir gülümseme kaplar bayramda şeker alan çocuklar misali.biraz olsun karnı doymuş,soğuktan titreyen bedeni hiç hissetmediği bi sıcaklıkla dolmuştur.
kimsesiz de değildirler.sokaklar ve geceler anne baba olmuştur. ne kötü bir aile değil mi? ama yine de kıymet bilirler,köşe başındaki sokağa.çünkü 3-5 karton üzerine kurulu yatağı ordadır.belki yırtık bir de çuval battaniye niyetine.
bugün burger’a mı mc donalds’a gidelim diye bir tercihi de yoktur ya da sıcak bir kahve için starbucks seçimi.çöpler onların nadide restaurantıdır.
+ tanrıya şükür.bu seferki ekmek biraz daha yumuşak.
kimsenin görmediği zorlukları,kimsenin çekmediği yalnızlıkları,kimsenin dökmediği gözyaşlarını belki de geceleri soğukla birlikte paylaşır titreyen vucütlarıyla.
korku dolu gözler,hızlı adımlar yanlarından geçer, dışlanmışlık duygusu ise tepelerde.işte o tepelerden aşağı atlarlar bazen, hayatın acımasızlığına cevap olarak.sokaklar bir kişi alırken bir kişi verir yeniden.çocuk olarak gelen adam/kadın olarak çıkar.
biz şanslı insanlara ise şükretmeyi öğretir belki de.
+ tanrı’ya şükür ...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?