hüseyin nihal atsız'ın bir sözüyle başlamak istiyorum yazıma. "partilerde ülkü yoktur iktidara geçmek veya orada kalmak için en aşırı tavizlerden çekinmezler"baktığımız zaman gerçekten öyle. benim diyen partiler bu gaflette bulunmuyor mu? içlerindeki insanların çoğu ülke çıkarlarından çok şahsi menfaatlerini düşünüyor. taban kesimde ise çoğunlukta olmasa da muhalefet partilerinde şurdan burdan iş bulurum ya da kişisel ego düşüncesi hakim. zaten biz de seçimlerde oy kullanırken oyu atacağımız partiyi kötünün iyisi diye seçiyoruz. işte en kötü yanı bu. kötünün iyisini seçmek. resmen öğrenilmiş çaresizliği yaşıyoruz. eleştiremiyoruz çünkü eleştirsek bizi duyan yok. duyan var aslında ama bizi tınlayan yok. bunlar bizi tınlamıyorlar canları ne isterse onu yapıyorlar gerek iktidar partisi gerek muhalefet partisi. peki şimdi biz insan değil miyiz? ya da onlar bizlerden daha mı çok insan? değil be işte değil. onlarda selim pusat gibi profesyonel öğrenci gibi independence gibi hmmtmmcnm gibi big coder gibi müsait bir adam gibi insanlar işte.
kendi paramla rezil olmak diye bir deyim var işte biz millet olarak kendi oyumuzla rezil oluyoruz. faydaları elbette vardır fakat sanki zararları daha çok gibi. sanki bizleri oyalıyorlar şimdilik her şeyi toz pembe göstermeye çalışıyorlar da bir yerde patlatacağız gibi hissediyorum. yazımı yine hüseyin nihal atsız'ın bir sözüyle bitirmek istiyorum."demokrasinin en büyük kusuru ise isditad,kalite ve zeka yerine kalabalığı koymasıdır. "
selim pusat sözlük:
istidat:yetenek.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?