şirinler

haklarinda yazilmis olan fantazilere dumur oldugum cizgi film karakterleri.

sirinler benim icin cocuklugumun en sevdigim cizgi anilarindan birisiydi ve halada öyle. sirinlerden ögrenilebilecek seyler bendenize göre sunlardi:

- paylasmak
- aslinda hepimizde yer alan her sirinin ayri ayri sahip oldugu insani özelliklerin olumsuzlarinin törpülenmesi ya da olumlularinin desteklenmesi
- birlikte yasamanin yüceltilmesi
- tamamen iyi niyetli kahramanlar olan sirinlerin kimsenin siddete magruz kalmadan her isin icinden cikmasi
- kardesligin yüceltilmesi
- ve dogaya sayginin ögrenilmesi

sirinler erdemli kahramanlardi. sirin baba, babacan tavirlariyla gercek bir lider gibiydi. o bircok seyi bilir, evlatlarina nasil davranilacagini cezalandirmadan ögretir, dogaya saygili olurdu. o ki bütün bu yüceltilmis olan insani degerleri kendi evlatlarina da asilamaya calisirdi.

kim unuturki bilgin sirinin ukalaliklarini, somurtgan sirinin her sirinsondan sonra yinede somurtmasini, sakaci sirinin muzipliklerini, sirinenin güzelligini, usta sirinin yaraticiligini, müzisyen sirinin sirin kafa ütülemelerini...

velhasil kelam sirinler benim icin sadece fantastik yaratiklar degil ayni zamanda gercek kahramanlardi.

simdi diger bakis acisindan bakinca belkide sirinler benim cocuklugumda temizdiler. bizler belki de o kadar kirlenmemistik henüz. bizler sadece cocuktuk. bütün cocuklarin sahip oldugu safliga, muziplige, kiskancliga, temizlige sahip oldugu kadar cocuklardik. büyük olmadigimizdan carklarin dislileri arasinda ne cakallasmis ne yalan dolana sarilmis ne de safligimizdan kaybetmistik. keske dünya sirinlerdeki gibi olsaydi. keske ulvi degerler hep kazansaydi. keske hepimiz bunlari uygulayabilseydik. dünya belki daha bir aydinlik, daha yasanilabilir olurdu.

evet, sizleri özlüyorum sirinler. evet, cocuklugumdaki sirinligimi siz sirinlerle özlüyorum.