ilkokulda akıl edemiyordum da, ortaokullu olunup da okuldan kaçıp internet kafelere gitme furyası başladığında, ne kadar kıymetli bir şey olduğunu anlayıp sallamaya başladım. hatta o kadar iyi anladım ki; yoklamada yok yazılma ihtimalini sıfıra indirmiştim, bu da güzel bir şeydi tabi.
not : ulan her seçimde sınıfa çikolata almaktan anam ağlıyodu be. ne o, mustafa yı başkan yaptırıcan da, okuldan kaçıcan da, yok yazılmayacan bak bak, mevzuya bak. hayır, bi de biri metro ister, biri ülker çikolatalı ister, biri çokonat ister! gel de aklında tut. neyse ki geride kaldı o günler.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?