sigarakahveçikolata

günün birinde çok sevdiğimiz hocamız hastalanıp bizden sıcak bir çorba istemişti.bizde işin tam tabiriyle hayvanlık ederek burun kıvırmıştık.oysaki kadın hastalanıp bizden umutlanıp bize telefon açmıştı bizde yalan söyleyerek evin yakınında olmadığımızı söylemiştik.oysa ki evin yüz elli metre yakınındaydık ve onun bize yaptıklarının yanında bir tas çorba hiçbirşeydi.
daha sonra pişman olup evine gittiğimizde kovulmuştuk ve bu azdı bile.neyse ki bir an için kafamızı çalıştırmanın zamanının geldiğini düşündük.ardından çorba yapsak olmayacaktı,baya düşündük taşındık.üç kişiydik,diğer arkadaşımız pes etmişti,bizim fikirlerimiz ona uymamıştı,ve bizden ayrıldı.sigarakahveçikolata ve ben kalmıştık.karar almıştık ve canlı bir hediye alacaktık.çok düşündük ve minicik şehirde bulunan 3 tane petshoplarda tam 120 dakikamızı harcamıştık.en sonunda cılız minicik bir kuş gözümüze çarptı ikimizinde.aldık,kafes ve bilimum malzemelerinide sağlam pazarlık yaparak aldık,buna mecburduk öğrenciydik.
siyah kocaman poşete koyup akşamın o saatinde toplu taşıma aracına bindik,ve bizim minik kuş bağıra bağıra otobüsü inletti,herkes bize bakıyordu,kuşun bilmediği birşey vardı,gittiği evdeki sıcaklığı doğduğu günden beri göremeyecekti.çünkü yaklaşık 50 60 kişinin ilgisi üzerinde olacaktı.yurtta bir sıcak çay içip kuşun ağzından hocamıza bir özür mektubu yazdık,evet çok acıklıydı çünkü ben yazdım,adınıda ortak kararla çorba koyduk,o andan itibaren yanımıza diğer arkadaşımız geldi kaç para tuttuysa bende vereyim dedi,güldük,sinirlendi,ala ala bunu mu aldınız dedi,insan daha cafcaflı birşeyler alırdı dedi,yine güldük.
evin kapısını çaldık,kapı aralandı ve kapıyı açan hocamız kaçtı,bizi görmek istemiyordu.hocam size çorba getirdik dedik,defolun dedi,büyük siyah poşeti sedir olan koltuğa bıraktık.hoca torbayı görüp çorba bundamı dedi.
evet dedik,bakmak istemedi,siyah poşeti araladı,kuşu görünce şaşırdı,kafesi kaldırdı,ışığa doğru tuttu,gülümsedi,kafesin tellerindeki mektubu alıp okudu,ağladı ve bize öyle bir sarıldı ki;
annemi anımsadım
diğer arkadaşa sıcak bir çay koydurttu mektubu sallanan sandalyesinde bir kez daha okudu bir elinde çay diğer elinde sigarayla yine ağladı,ve bizde ağladık.
o gün bu gündür o mektup bir kitabın arasında durur ve aklına geldiğnce okur o mektubu.o günün üzerinden 3 sene geçti.ve bu olayın baş kahramanlarındandı sigarakahveçikolata