sigarakahveçikolata

sigara...kahve...çikolata...
hatırlıyorum evet,bu üçlü,her nickini anımsamamda içimde bir sigara yakma arzusuyla girdi hayatıma arka kapıdan...hem de kapıyı çalma nezaketinde bulunmadan...çalmazdı zaten o kapıyı...o öyle biriydi zaten,fıkır fıkır, kıpır kıpır,coşkulu gözleri vardı...hatırlıyorum...
sigara dumanı burnuma geldikçe yakınlaşıyorduk...kahve kokusunu duymaya başladım hatta...cafein gibi bağımlılık yapmasının nedeni de buydu belki...kimbilir?yolu yarılamıştım...
kahvedeydim şimdi...ortasına gelmiştim onun...tanıdıkça derindi,tanıdıkça içli...ama çok ileri gittim sanırım...çok dipleri gördüm...o doğası gereği gülen gözlerinin yerini suskunluk alırdı bazen anımsıyorum...hem de öyle böyle değil...bağır çağır bi suskunluk...avazın çıktığı kadar olanından hani...ama yine de tatlıydı işte...tanıdıkça tatlı...evet o tadı anımsıyorum...
çikolata...sonuna kadar geldim adının...ama bitirmedim...o tat hep dilimde...

bazen soruyorum kendime ve şaşıyorum aynı zamanda,"insan hiç görmediği birini özleyebilir mi?"