sıçan

30 yaşına kadar hayvan korkum yok diye gelirken, hatta çiftlikte tarla farelerini aşırı sevimli bulurken 30 yaşımdan sonra apartmanda gördüğüm bir tanesiyle fobimi ortaya çıkaran hayvan. insanların, böcek mi ayşemayşe halleder, kusmuk mu ayşemayşe temizler, bütün iğrenç ve korkunç şeylere hadi sen yaparsın diye saldıkları ben, vebadan öleceğim diye saatlerce ağlayıp, ay kakalarını yaptığı o havayı solucaz girmeyelim o apartmana diyerek çıkardıktan sonra, 5 katlı apartmanı 1 gece domestosta beklettim, ertesi gün gelip yıkadım, komşular, aha yeni delimizi bulduk diye baya bir bana acımayla karışık, iyi davrandılar. o nasıl kemirgen dişler, o nasıl çöp poşetine girişler,ay o üzerindeki yaralara hiç girmek istemiyorum, zira elim ayağım titriyor. itfaiyeyi aradım da, arkadaş elimden aldı telefonu saçmalama diye ama aklımı o kadar yitirmişim ki, polisi arayalım o zaman, ama öldürürler şimdi, öldürmeyelim nolur ama çıkartalım bak polis sonra ona vurdukları jopla bize de vurur domestoslamadan diyerek unutulmaz anlara sebeb olmuştum. şu an o dediklerimi hatırlamıyormuş, espri yapmışım gibi davranıyorum ve bu konuyu unutturmaya çalışıyorum ama gerçekten bunu düşünmüştüm.