sevişmek ile sikismek arasındaki ince çizgi

dillere cokca pelesenk olmus ve fakat hicbir manasi olmayan bir cizgidir. yani aslinda bir cesit "yok oyle bisii!". soyle ki; sevismek denince akla kat’i suratle sevmek fiilinin istes hali gelmez, ilk akla gelen cinsel cagrisimlardir. ve insan yatakta iken sevgilisini siker! bu durum sevmesine mani degildir, insan sikerken sevebilir de. ruhsuz bir birlesmeyi "sikismek" diye adlandiranlar olabilir, buna katilabilirim ama eylem olarak on sevismenin profesyonelce icra oldugu ve muthis yumusak dokunuslarla baslayan bir "sevisme"nin sonu, kendini bir tukenise ayarladigi icin zaten "sikisme"dir. o vakit, buna katilmis olmam da lafi yuvarlamaktan oteye gitmez. insan hayvani icgudulerini romantizme uyarladigi vakit cikiyor bu cesit sacmaliklar. icimizde degerli ve yuce olan sey elbet bu sikismekli gudulerimiz degil, aslen sahip oldugumuz romantizmimizdir. ama kendini bosalmaya ayarlamis iki sevgili icin sevismek ile sikismek birdir. bosaldiktan sonra sevisilebilir, bakin o cidden zevklidir. sevgilinin ne kadar guzel oldugu konusundaki hayret asamasidir bu. iste boyle yani...