seni ben ellerin olsun diye mi sevdim

bir koyde bir oglan bir kiza ilk goruste asik olur, gece gunduz onu dusunmeye baslar. annesine gider ve soyler ben asik oldum anne, gozume uyku girmiyor, baska kimseyi dusunemiyorum sadece onu istiyorum, olecegim onunla evlenemezsem der. ana yuregi kadincagiz kiyamaz, kizin annesine gider konusur, bizim oglan sizin kiza yanik der. anneler anlasir oglan ve kiz icin bir gorusme ayarlarlar. kiz ve oglan bulusur, kiz der ki ben seninle evlenemem, bir gercek var benimle ilgili bilmedigin, bilirsen belki de beni sevmeyeceksin. oglan der ki ne olursa olsun seni severim ben, saklama benden ne olursa olsun. kiz cebinden ellerini cikarir, elleri yoktur. oglan sasirir sasirmasina ama daha cok bile sever kizi bu durumu ile. bunlar cikmaya baslarlar, bir kac defa daha gorusurler. bu sirada kiz oglani sevemedigini fark eder, mahalleye o sirada tasinan bir baskasina asik olur ama bunu oglana nasil soyleyecegini bilemez. en sonunda gider oglana "sen beni cok sevdin biliyorum ama ben seni sevemedim, benim gonlum baskasinda" der. oglan yikilir, cok uzulur, ama elinden bir sey gelmez. kiz diger cocukla cikmaya baslar, bununla beraber o sevginin ve askin harareti ile elleri cikmaya baslar yeniden. terk edilmis sevgili bu sarkiyi yapar ona;
seni ben ellerin olsun diye mi sevdim.