şahmeran ın bacakları

murathan mungan’ a ait cenk hikayeleri’ nde yer alan, kitabın ilk hikayesi.

kitabın içerisindeki diğer hikayelerden uzun, iyi bir başlangıç sunuyor okura.
masal içerisinde masal ile ilerliyor hikaye; insanın ve ihanetin doğasına dair masallar.

bir usta çırak öyküsü ile başlıyor hikaye. şahmeran ile karşılaştığı iki insanı anlatan bir masal ile biçimleniyor, usta ve çırağın öyküsü. ve bu hikayenin çırağın ilerleyen yaşamında, üzerinde ne gibi izler bıraktığını okuyoruz.

alıntısız kitap entrysi olmayacağı için, ortaya karışık bir kaç spoilerimizi de yazalım ki entrymiz tam olsun.


-----------------------------spoiler başlar----------------------------:

yaşamında eksikliğini hissetmediğin bir şeyi bilmek insana hiçbir şey katmaz. (sayfa20)

zaten bilmeyi göze alan, yalnızlığı da, kargınmayı da göze almak zorunda değil miydi? (sayfa24)

güce susamış biriydi ukap. bütün güce susamışlar gibi umarsız ve zavallıydı, ezik bir yaşam sürmüş, insanlar tarafından sevilmemişti. sürekli hakkının yenildiğini, yeteneklerinin ve değerinin bilinmediğini düşünüyordu. bütün insanların ve insanlığın ona ödemek zorunda oldukları büyük bir borcu varmış gibi davranıyordu. hayata karşı sınırsız bir öfke ve nefret duyuyordu. çok şey biliyordu, çok şey okumuştu, ama tüm bunları kendi için, kendi hırsı için edinmişti. bilmek, onun için para biriktirmek gibi bir şeydi. bildiklerinde sevgi eksikti, erdem eksikti; bildiklerini kendi için biliyordu yalnızca; bu yüzden de hiçbir yere akmayan, ulaşmayan, hiçbir şeye dönüşmeyen bir şeydi bildikleri, kendinde birikiyor ve kendini boğuyordu. (sayfa47)

ihanet bir kez başlamaya görsün, neresinden olursa olsun, herkesi, her şeyi kirletir.(sayfa51)

yaşamını yalnızca ihtiras üzerine kuran kişiler için amaç diye bir şey yoktur. amaç sürekli değişir. mutlak olan ihtirastır, ne olursa olsun ihtiras... dolayısıyla ihtiras sanıldığının tersine amaçsız bir şeydir. (sayfa52)

sakın verme kanatlarını uçar gider sonra. seni ne kadar severse sevsin gider. hatta bazen insan sevdiği için gider. eğer ona kanatlarını verirsen, yüreği ikiye bölünecektir. bir seçim yapmak zorunluluğu duyacaktır. bunun sonunda gömleğini seçebilir. onu böyle bir ikilemde bırakma! bu ikinizi de mutsuz edebilir, uzun ve sancılı bir oyunu göze almak demektir bu. değmez. gerçekten değmez, verme kanatlarını! (sayfa80)

-----------------------------spoiler biter----------------------------