plaza insanları

pink floyd un the wall albümünde anlatilan duvar cesitlerinden en acimasiz olanina hapsolmus insan grubu. görüntüleri standarttir, hayattaki emelleri standarttir, zevkleri standarttir cunku bunlarin hiçbiri bu insanlarin karar mekanizmalarina bagli deildir. populer kulturun, modanin, best seller kitaplarin bir baska ifadeyle kapitalist sistemin gündelik hayati duzenleyen carklarinin yarattiği girdabin içinde oradan oraya savrulurlar. cogu aslinda alti bos olan karakter ozelliklerine sahip olduklarini vurgularlar. (amerikan tarzi rekabetcilik, iddiali bir agresiflik, temelsiz ve manasiz özgüven) en buyuk çelişkileri sisirilmis bir özgüvene sahiplermiş gibi görünse de yalnızlıktan ve gulunc duruma düşmekten ölesiye korkmalaridir. hastalikli bir güç anlayişi olan mülkiyet arzusuyla kontrolden çıkmışlardir. ama aralarinda en acikli olanlari butun bunlarin farkinda olduğu halde bu girdaptan ve duvarlardan çıkamayan bunun içinde her geçen gün hayata daha da yabancılaşan modelleridir.