mayın döşüyor, pusu kuruyor, basıyor mermiyi, roketi...
hadi vatanı milleti sittir et, farzet ki honolulu’da geçiyor olay. her dilde alçaklık, her kültürde namussuzluk, her kitapta şerefsizliktir bu.
insan deyince aynı şeyi anlamıyoruz bazılarıyla, bu çok açık. şeyh edebali’yi kabrinde ters döndürecek kadar, ancak bu kadar anlanır bu söz!
tamamen farazi... alsam elime bir silah, işsizdim o yüzden, sorarlarsa... tarasam insancıl bir aileyi. o ailenin sevgi kelebeği bir bireyi ne diyecekti acaba?
ne garip bir zamana denk gelmişiz böyle. ne hırsıza hırsız deniyor, ne puşta puşt. beyni sindirim organlarını geçip egzosa kadar inmiş mi insanların ne?..
nasıl bir midedir bu, nasıl bir kafa yapısı?.. nasıl bir düzense arzuladıkları, kurulduğu gün haşerat gibi askeri, polisi, vatandaşı öldürüldüğünde de böyle bik bik yumurtlayacaklar mı acaba?
bir kez daha (bkz: tezekten terazinin boktan olur dirhemi)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?