petrus un ikinci mektubu

(bkz: incil)

mektubun içeriği;

petrus, mektubu alanlara tanrı’nın neler sağladığını hatırlatmakla söze başlıyor. tanrı bize, kendi yolunda yürüyebilmemiz için gereken her şeyi vermiştir. petrus, inanlıların geliştirmesini istediği yedi temel niteliği, erdem, bilgi, özdenetim, dayanma gücü, tanrı yoluna bağlılık, kardeş severlik ve sevgi sıralayarak inanlıları gayretli olmaya özendiriyor. bildirisinin uydurma masallara dayanmayıp peygamberlerin sözlerinden ve kişisel deneyimlerinden kaynaklandığını altını çizerek belirtir. isa ile birlikte dağa çıktığında isa’nın görünümünün değiştiğini görmüş ve tanrı’nın sesini işitmişti.
bunların yanı sıra kutsal yazıların kesinliğini de vurgular. okuyucularını yanlış öğreti yayanlara karşı uyarır eski antlaşma’dan (tevrat, zebur vs.) örnekler vererek bu tür adamların uğrayacağı cezayı belirtir. yaşamlarının tıpkı öğretileri gibi kötülükle dolu olduğunu vurgular. bu adamların isa’nın ikinci gelişindeki gecikmeye ilişkin alaycı iddialarını yanıtlar. gecikme, kimsenin mahvolmasını istemeyen, ama herkesin tövbe etmesini dileyen tanrı’nın sabrıyla açıklanır. petrus bu noktada inanlıları, rab’bin gelişini bekler ve o günün yaklaşmasını çabuklaştırırken kutsal ve tanrı yoluna yaraşır bir yaşam sürmeye çağırır. sonra petrus, mektubunu yazdığı aynı kişilere yazmış olan sevgili kardeşimiz pavlus’tan övgüyle söz ediyor. anlaşılan o ki petrus, pavlus’un mektuplarını diğer kutsal yazılarla aynı değerde buluyor.

sonraki mektup;

(bkz: yuhanna nın birinci mektubu)