(bkz: kişiselcilik)
kişiselcilik, soyut düşüncülükle özdekçiliğin karşısına tinsel gerçekliği, sözü geçen iki bakış açısının da parçalara böldüğü birliği yeniden yaratacak sürekli çabayı koyar. kişiselcilik, descartes’in "düşünüyorum öyleyse varım" (cogito ergo sum) geleneği içinde yer alır. kişiselciliğin ana yapısı şöyle özetlenebilir: kişilik, bilinç, kendi yargısını özgürce belirleme, amaçlara yönelme, zamanın akışına karşı öz kimliğini sürdürme ve değerlere bağlanma gibi temel özellikleri nedeniyle, bütün gerçekliğin dokusunu oluşturur.
felsefi yönden gottfried wilhelm leibniz bu akımın kurucusu, george berkeley de başlıca kaynaklarından biri olarak kabul edilir. edebiyatta en önemli savunucusu emmanuel mounier’dir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?