varlığı benim için şehir efsanesi olan, hiç bir zaman girmediğim sendromdur, aksine severim pazartesileri çünkü en sakin günümdür, ofiste toplantı günü, herkes ayağıma geliyor, toplantısı yapıp gidiyor, seviyorum pazartesileri, sendromlu arkadaşları da öpüyorum, yapmayın kendinize böyle şeyler, güzeldir pazartesiler.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?