otuz bes yas şiiri

yas otuz bes! yolun yarisi eder.
dante gibi ortasindayiz omrun.
delikanli cagimizdaki cevher,
yalvarmak, yakarmak nafile bugun,
gozunun yasina bakmadan gider.
sakaklarima kar mi yagdi ne var?
benim mi allahim bu cizgili yuz?
ya gozler altindaki mor halkalar?
neden boyle dusman gorunursunuz,
yillar yili dost bildigim aynalar?
zamanla nasil degisiyor insan!
hangi resmime baksam ben degilim.
nerde o gunler, o sevk, o heyecan?
bu guler yuzlu adam ben degilim;
yalandir kaygisiz oldugum yalan.
hayal meyal seylerden ilk askimiz;
hatirasi bile yabanci gelir.
hayata beraber basladigimiz,
dostlarla da yollar ayrildi bir bir;
gittikce artiyor yalnizligimiz.
gokyuzunun baska rengi de varmis!
gec farkettim tasin sert oldugunu.
su insani bogar, ates yakarmis!
her dogan gunun bir dert oldugunu,
insan bu yasa gelince anlarmis.
ayva sari nar kirmizi sonbahar!
her yil biraz daha benimsedigim.
ne donup duruyor havada kuslar?
nerden cikti bu cenaze? olen kim?
bu kacinci bahce gordum tarumar?
neylersin olum herkesin basinda.
uyudun uyanamadin olacak.
kimbilir nerde, nasil, kac yasinda?
bir namazlik saltanatin olacak,
taht misali o musalla tasinda.