eger her gün otobuse binen bir kişiyseniz düşünce tarziniz "ben hep otobuse biniyorum, zaten zar zor oturuyorum bugunde ayaga kalkamam"dir.sonra otobuse bir grup yaşı kemale ermiş insan biner.bu sefer de düşünceniz "kalbalik bindiler.şimdi bitanesine versem digeri ayakta kalcak.en iyisi oturmaya devam et hem yorgunum" şeklindedir.bu sırada olay 3e ayrılır.eger yaşlılar arasinda bir sessizlik varsa büyük ihtimalle yer verilmesini beklemektedirler.ikinci ihtimal eger bi konusma varsa aralarında sorun yoktur.ücüncü ihtimal sizden once başka bir genc yer vermişse bütün gozler size cevrilir.otobuse tek yaşlının binmesi durumu vardır.bu olayda genclerin kendi aralarında gozlerle bi iletişimi vardır."o yer versin" bakışı en ünlü bakıştır.sonuc olarak tek kişinin bindigi durumda sizden once biri yer vermişse rahatca yola devam...ama grup şeklinde binen yaşlı grubunda hic rahat bir yolculuk edemezsiniz.ta ki yer verene kadar.bir de yeri vermenin zamanlamasi vardır.eger siz ilk anda yer verirseniz bu yaşlı insanlara sizden iyisi yoktur.cevredekilerden de takdir toplarsiniz.zamanlama biraz gecse yaşli olan insan size hafif bi teşekkur eder.eger tesekkuru cok onemseyen biriyseniz bundan dolayi mutlu olabilirsiniz.ama degilseniz somurtmaya başlarsiniz.bu anda hem yaşlı hem genc memnun degildir.yaşlı "keşke gozukmeseydim" der.genc sadece somurtur.bi de oturmayi kendinde hak bilen yaşı kemale ermemiş insanlar vardir ki bunlar size mutlaka laf sokar "sen daha gencsin dayanirsin şimdi ben oturiyim" gibi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?