ölümün yükselişi ve çöküşü

ne zaman bir yakını ölse birinin,
onu ilk olum sanır kalır o.

ne zaman bir sevdiği ölse birinin,
onu en olum alır kalır o.

ne zaman bir saydığı ölse birinin,
onu hep olum bulur kalır o.

ne zaman bir bildiği ölse birinin,
onu son olum sayar kalır o.

ne zaman bir umduğu ölse birinin,
onu yok olum duyar kalır o.

ne zaman bir her şeyi ölse birinin,
kendini ölümlerle yaşar kalır o.
ne zaman bir kendisi ölse birinin,
ölümlerde kendini yaşar kalır o.

(bkz: özdemir asaf)