ölüm

"...
bu gemi ne zamandır burada
çoktan boşaltmış yükünü, gecede olmuş
rıhtım da bomboş
mavi bir suyun düşünü uyutur bir tayfa
arkada, güvertede
ah neresinden baksam sessizlik gene
yürürüm usuldan, girerim bir meyhaneye
içerde üç beş kişi, yalnızlık üç beş kişi
bir kadeh rakı söylerim kendime
bir kadeh rakı daha söylerim kendime
söyle be, ne zamandır burada bu gemi
belki yarın gidecek, başka bir anı gelecek
bir başka anının yerine
insan ağlamaz mı bazen bakıp bakıp kendine
..."