öğrendim ki

ataol behramoglu nun sonuna kadar okunduğunda çok şey anlattığı herkesin kendine dair bir şeyler bulabileceği şiiri.


öğrendim ki...
kimseyi sizi sevmeye zorlayamazsınız.
kendinizi sevilecek insan yapabilirsiniz,
gerisini karşı tarafa bırakırsınız.

öğrendim ki...
güveni geliştirmek yıllar alıyor,
yıkmak bir dakika.

öğrendim ki...
hayatında nelere sahip olduğun değil
kiminle olduğun önemli.

öğrendim ki...
sevimlilik yaparak 15 dakika kazanmak mümkün
ama sonrası için bir şeyler bilmek gerek.

öğrendim ki...
kendini en iyilerle kıyaslamak değil
kendi en iyinle kıyaslamak sonuç getirir.

öğrendim ki...
insanların başına ne geldiği değil
o durumda ne yaptıkları önemli.

öğrendim ki...
ne kadar küçük dilimlersen dilimle
her işin iki yüzü var.

öğrendim ki...
olmak istediğim insan olabilmem
çok vakit alıyor.

öğrendim ki...
karşılık vermek
düşünmekten çok daha basit.

öğrendim ki...
bütün sevdiklerinle iyi ayrılman gerek
hangisi son görüşme olacak bilemiyorsun.

öğrendim ki...
’bittim’ dediğin andan itibaren
pilinin bitmesine daha çok var.

öğrendim ki...
sen tepkilerini kontrol edemezsen
tepkilerin hayatını kontrol eder.

öğrendim ki...
kahraman dediğimiz insanlar
bir şey yapılması gerektiğinde
yapılması gerekeni
şartlar ne olursa olsun yapanlar.

öğrendim ki...
affetmeyi öğrenmek deneyerek oluyor.

öğrendim ki...
bazı insanlar sizi çok seviyor
ama bunu nasıl göstereceğini bilemiyor.

öğrendim ki...
ne kadar ilgi ve ihtimam gösterseniz
bazıları hiç karşılık vermiyor.

öğrendim ki...
para ucuz bir başarı.

öğrendim ki...
en iyi arkadaşla sıkıcı an olmaz.

öğrendim ki...
düştüğün anda seni tekmeleyeceğini düşündüklerinden bazıları
kaldırmak için elini uzatır.

öğrendim ki...
iki insan aynı şeye bakıp
tamamen farklı şeyler görebilir.

öğrendim ki...
aşık olmanın ve aşkı yaşamanın çok çeşidi vardır.

öğrendim ki...
her şartta kendisiyle dürüst kalanlar
daha uzun yol yürüyor.


öğrendim ki...
hiç tanımadığın insanlar,
iki saat içinde,
senin hayatını değiştirir.

öğrendim ki...
anlatmak ve yazmak ruhu rahatlatır.

öğrendim ki...
duvarda asılı diplomalar
insanı insan yapmaya yetmez.

öğrendim ki...
aşk kelimesi ne kadar çok kullanılırsa,anlam yükü o kadar azalır.

öğrendim ki...
karşısındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında çizginin
nereden geçtiğini bulmak zor.

öğrendim ki...
gerçek arkadaşlar arasına mesafe girmez.
gerçek aşkların da!

öğrendim ki...
tecrübenin kaç yaşgünü partisi yaşadığınızla ilgisi yok,
ne tür deneyimler yaşadığınızla var.

öğrendim ki...
aile hep insanın yanında olmuyor.
akrabanız olmayan insanlardan ilgi,sevgi ve güven öğrenebiliyorsunuz.
aile her zaman biyolojik değil.

öğrendim ki...
ne kadar yakın olursa olsunlar
en iyi arkadaşlar da ara sıra üzebilir.
onları affetmek gerekir.

öğrendim ki...
bazen başkalarını affetmek yetmiyor.
bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekiyor.

öğrendim ki...
yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın
dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.

öğrendim ki...
şartlar ve olaylar,
kim olduğumuzu etkilemiş olabilir.
ama ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz.

öğrendim ki...
iki kişi münakaşa ediyorsa,
bu birbirlerini sevmedikleri anlamına gelmez.
etmemeleri de sevdikleri anlamına gelmez.

öğrendim ki...
her problem kendi içinde bir fırsat saklar.
ve problem,fırsatın yanında cüce kalır.

öğrendim ki...
sevgiyi çabuk kaybediyorsun,pişmanlığın uzun yıllar sürüyor.