nefesim nefesine nefes katsın istedim

nefes vatan sağolsun filminde yüzbaşının öleceğini anladığında eşine yazdığı şiir.
çıplak okunduğunda bilemiyorum ama filmde fena dağıtıyor.

canım sevdiğim… çiçeğim… aşkım…

nefesim nefesine nefes katsın istedim ama olmadı! keşke diyemeyeceğim kadar uzağım artık
o kadar ısıtmak istedim ki nefesimle sırtını
keşke yüreğine en güzel aşk şarkı sözlerilarını fısıldayabilseydim
yapamadım aşkım… kelimelerden utandım…

ellerim ellerini sevdi çiçeğim…
dudaklarım koynunu, gözlerim yüreğini…
o güzel içinde güneş saklı yüreğini…

elimden bir şey gelmiyor…
artık çok geç…
yolların ortasında gözlerin gözlerimi esir aldı aşkım…

kapatamadım… güneş dolu yüreğine yağmurlar yağdırdım
affet beni… çevremi saran bulutları dağıtmaya yetmedi rüzgârım…
sesini duyar gibiyim aşkım…

nefesim nefesine nefes katsın istedim ama olmadı
o küçücük nefesi içine üfleyemedim olmadı aşkım
anamın fısıldadığı masalları fısıldayamadım nefesine
bir varmış bir yokmuşta kaldı fısıldamam ötesini fısıldayamadım…

güneş dolu yüreğine yağmurlar yağdırdım…
nefesim nefesine nefes katsın istedim olmadı aşkım…
o zilin sesini duyduğun ana lanet ediyorum…
toprağın olmak varken mezar, güneş olmak varken gölgen oldum…
sen elini uzattığında kalbimi sakladım…

aşkım seni de yanımda götürüyorum…

o gittiğim yerde binlerce kez haykıracağım…

seni seviyorum çiçeğim…

tek aşk vatan aşkı derdim ama bilmezdim benim vatanım senmişsin

“umarım güneşli bir gün başka bir nefes daha güçlü üfler yüreğine aşkım ve ben çıkar giderim”