hani öyle anlar vardır ki birey bilinçli de yapmış olsa yapılan işin sonucunda bir takım kişileri üzüceğinden veya zararını bir şekilde kendisi göreceğinden "vay a.k. ne bok yedim lan ben" der. birey bilir ki bu geçekleştirilen hadisenin geri dönüşü yoktur, olan olmuştur. göte giren şemsiyenin açılmaması da bu anlara tekabul eder.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?