bir bülent ortaçgil şarkısı:
sen içimdeki küçük mum
hala sönmedin, yanıyor musun?
gündüz aydınlıkta kaybolup
gece yatınca karşımdasın
en soğuk rüzgarlarda
en islak yağmurlarda bırakmadın beni
yalnız anlarımda korktuğum zamanlarda
vazgeçmedin benden
bana kızmadın unuttum diye
başarısız bir akşam üstü
tepem atmış bağırıyorken
dinledin çıt çıkartmadan
en gizli duygularda
en saçma sözlerde utanmadın benden
yalnız anlarımda üşüdüğüm zamanlarda
sen isıttın beni
ne zamandır birlikteyiz
kim öğretti kaçmamayı
yoksa ben mi yarattım
yaşlanmaya başladıktan sonra
en suskun günlerde
en güçsüz saatlerde sıkılmadın benden
yalnız anlarımdam ümitsiz zamanlarda
şarkı oldun bana
(bkz: bu şarkılar adam olmaz)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?