marya

ozellikle bedirhan gokce’nin cok guzel okudugu bekir sitki erdogan’in siiri.


sustu another life gazinosu
sustu sarkilar,
paletimde renk sustu, fircamda sekil
ve bu gece ilk defa simal korfezinde
sustu paramos’un mazgallarindan
sehre pancur pancur dokulen arya,
artik ne tayfalar mevcut, ne komondos bar,
ne o kor tenli, kizil sacli kanarya.
bu medar ikliminin tenha gecesinde
sardi bambu kamislarini pisman bir sukut
sardi bu sizi.
hani birdenbire bazen etrafimizi
sapsari bir suphe sarar ya
iste oylesine berbat bir hal var.
hic bir sey dusunmek istemiyorum, hic bir sey
ama dorduncu tarassut kulesinde
bir supheli sinyal var.ska-lar-ya
hayir hayir yalan butun bunlar
artik ne yildiza inaniyorum ne fala
yalan soyluyor o falci kadin
o hintli parya.
ben yanliz sana inaniyorum
yanliz sana, marya...

beni kahrediyor boyle her gece
bu hoyrat yildizlar, bu gok, bu okyanus, bu yer
ve gokyuzunde emanet duran
su asma fener.
inan ki sevgili marya
inan ki sen gideli
ne varsa hepsi yalanci,
ne varsa hepsi keder
ve hepsi omuzumun ustunde caresiz bir yuk
ve hepsi angarya.
biliyorum bu sabah gunesle beraber biliyorum
bir vapur demirleyecek bu nankor limana
paul’un ebedi matemine ragmen
virjini olabilir bu vapurda
ama sen yoksun biliyorum sen yoksun.
baharda gelecegim diyordun hani
haydi gel daha ne bekliyorsun
iste mevsim bahar ya.

fircam neden boyle titrer bilir misin ?
ve neden butun resimlerimde fon sapsari.
anliyorsun degil mi yavrum
butun kagitlara sinmis anliyorsun
bu tropikal zehir,
bu muzmin malarya,
sensiz nasil da bos iskele,
sensiz nasil da tenha sehir
mufreze nobetcilerinin gozu onunde
koydan yildizlari calmislar bir bir,
yine de birkac cimaci, birkac palikarya.
ama kim dusunur yildizlari,
yuzbasi arnold’u vurmus yerliler
matemler icinde tekmil batarya.
bu insanlar, bu gok, bu deniz, bu yer
birer birer kaybolmaya mahkum, birer birer
biz ki coktan bu sapsari hasret icinde susuz
biz ki coktan kaybolmusuz.
nasil. agliyor musun marya?..
sil gozlerini, haydi sil yavrum
bizim yoklugumuzdan ne cikar
askimiz var ya..…