mükemmel bir attila ilhan şiiridir.
yuksekkaldirimda bir ak$am
maria missakian’i du$undum
eger kendimi biraksam,
yagmur olabilirdim yagardim
kasimda bir cinar olurdum
yaprak yaprak dokulurdum
kalbimi siki tutmasam
dokup sacip bo$altsam
icimde yukselen $iiri
kaldirimlara dokup harcasam
gozleri balikcil gozleri
dudaklarinda tutup ruzgari
maria missakian adinda biri
gelse gogsune kapansam
gece golgesine sokulsam
gokyuzunde bulutlar buyuseler
yagmuru dinlesem anlatsam
$im$ekler kirilip dokulseler
bizi sokaklarda biraksalar
leylekler u$uyup gitseler
donup arkalarina bakmadan
yine ak$am oldu attila ilhan
ustelik yalnizsin sonbaharin yabancisi
belki paris’te maria missakian
avuclarinda bir carmih acisi
gizlice bir sefalet gecesi
cocugunu bogarmi$ gibi bogup paris’i
sana kacmayi tasarlar her ak$am
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?