beni benden geçiren, yaşadığıma pişman ettiren olaydır. nerde bir örneğini görsem, kahrolurum. mücadelesini verir; "kötü" sıfatı alırım. işin en kötü yanı da, kıymettar "şey"lerin ve kıymetsiz ellerin birlikte algılanması. tıpkı elmas bir nesneyi veledin birinde görüp cam parçası olarak algılamak gibi.
bunu her konuda, her olguda gözlemleyebilir, bir örnek verebilirsiniz pek âlâ... din olsun, siyaset olsun, eğitim olsun, sanat olsun. şahısları örnek gösterip, isimlerini zikrederek işin içine sokarak entrymi piç etmek istemiyorum. entrymi bir çin atasözü ile noktalamayı daha uygun buluyorum; "bir yerde küçük insanların gölgeleri büyük görünüyorsa, orada güneş batıyor demektir."
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?