kitap okumayan insan, en önemlisi hayatı ıskalar. hedeflerini kaybeder. dünyayı küçücük penceresinden seyrederken pencerenin daraldığını görür. umut etmek yerine ölmeyi tercih eder. gülümsemek yerine karamsarlığı. an’ın değerini hiç bir zaman anlayamaz. gelecekten kaygı duyar. düşünme yetisi zaten yoktur. tartışmayı beceremez. eline çiçek yerine silah almayı uygun görür..
kendine birşey katamamış insanlardan beklenilen en fazla ne olabilir. yetiştirdikleri insanlardan ne beklenebilir ki. başkalarının fikirlerini benimseyip, kendi fikirleri olmadan ama bu fikri ölümüne savunan (ki konu hakkında hiçbir şey bilmeseler dahi), fikirleri kabul görmediğinde yumruğunu savuran, tatlı dille değil küfürle derdini anlatabilen, düğünleri kan gölüne çeviren, memleket diye savunduğu şeyin kıymetini bilmeyen, savaşa karşı ne yapmalı sorusu yerine töre yüzünden kız kardeşini öldürmeyi planlayan bireyler olurlar.
bu insanlar aslında sadece kendilerini kaybederler. bu da aslında çok şeydir . kendi meziyetlerinin farkına varamayan veya geliştiremeyen bir insan sadece yaşar. kendini tanıyan insan ise yaşatır.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?