her dinledigimde bana olumun soguk nefesini ruhumun en derin koselerinde hissettiren, sesiyle bir yandan yakan bir yandan usuten kisidir. her olum erkendir, her veda gibi. ama soyleyecek cok turkusu varken, ve de pek umulmayan, sevilmeyen, urkulen sekliyle aramizdan ayrilmasi burkar beni. gencligimi kasip kavuran asklara isyan ederken dimagima bir soz daha kaziyacakti, belki susmaktan yana olacakti, bilemem. ruhu sad olsun.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?