kartalkalkardalsarkar

hayatınızın baş köşesine koyduğunuz belli insanlar vardır. çok görüşmesenizde, çok konuşmasanız da o insanların varlığını bilmek size huzur verir. bilirsiniz ki ihtiyacınız olduğunda koşarak gelecek, yanıbaşında belirecektir. aynı şekilde ihtiyaç duyduğunda koşarak gideceksinizdir.öyle insanlar dosttan da ötedir. işte bülentim sen böyle biriydin. neşenle , iyimser yanınla, sohbetinle, dünyaya bakışınla baştan sona mükemmel bir insandın. çok erken oldu ölümün ve hiç yakışmıyor, hiç yakıştıramıyorum.seni yanımızda yürürken görmek isterken omuzların üstünde görmek ise acıların en büyüklerindendi. sevdiklerimizin asla ölmeyeceğini düşünürüz. her zaman onlara birşey olmayacakmış gibi yaşar, olduğunda ise büyük bir acıyla kıvranıp keşkelere başlarız. ah be bülentim. öyle özlüyorum ki seni... çok seviyorum seni... nur içinde yat.