kan kırmızısı aşk

kan kirmizisi a$k mi olur demeyin..olur..oluyor....insanin ici kan aglaya aglaya a$iksa, bileklerinden akan kanin renginde bir hasret cekiyorsa, sevgiliye kavu$amamanin vermi$ oldugu aci insanin icini dagliyor ve kanatiyorsa, i$te bu kan kirmizisi a$ktir..hayatini adadigin insani yaninda bir kere olsun goremeden sevmeye devam ediyorsan ve hatta bir kere sacini ok$ayamadan geciyorsa omur, bu duruma daha uygun bir isim bulabilecek olan var mi? sanmiyorum..a$kin kalbi kanatmasi bu olsa gerek.hayata dair ne varsa benliginde buldugunuz insanin sizden cok uzaklarda olmasi ve ona kavu$ma gununu beklemekten ba$ka bir $eyin elden gelmemesi dikenli bir gulu avuclayarak koklamaktan farkli degildir..elleri kanar insanin..yureginin kanadigi gibi..hic kimseye anlatamassiniz icerisinde bulundugunuz durumu..anlatsaniz da kimse anlamaz ki..bir siz bilirsiniz ya$adiklarinizi bir de sevgiliniz..cunku o da ayni duygulari ya$amaktadir..belki biraz daha az, belki de biraz daha $iddetli..sonucta yurek kanar, kalbin ati$i daha yava$lar ve gozya$lari her zamankinden daha tuzlu ve daha agirdir..gozya$lari yere du$tukce cikardigi sesler kulaklari delercesine $iddetli gelir insana..oysa ba$kalari duymaz bile bu sesi..duyamaz..o gozya$lari kanayan kalbin di$a vurumudur adeta..kanadikca aglarsiniz..agladikca yureginiz kanar..bir merhemi de yoktur bu kanamanin..sevgiliden ba$ka..her $ey sevgilinin elindedir..kanamayi durdurmak ve yaranin iyile$mesi..hemde bir dakikada olabilecek bir $eydir bu tedavi sureci..yeterki a$ik olunan ki$i insanin yani ba$inda olsun..yeter ki elini tutabilsin insan..yeter ki saclarini koklayabilsin ok$arken..yeter ki sevildigini bilsin zifiri geceyarilarinda..yeterki....