hepimiz belki de benligimizin kaldıramadıgı o psikolojik baskılar içerisine giriyoruz, ta$ınamayacak yükler biniyor sırtlarımıza...
ben bazen ta$ıyamayıp dü$üyorum,evet zayıfım.bu benim. elimde olmadan yeniliyorum göz ya$larımın yüregimi acıtıp gözlerimden dökülüp yol almasına...
ama o öyle degil, izin vermiyor ki acıtsın onu yüregi, elleri, gözleri... sırtına ta$ yüklemekten çekinmiyor, umarsızca vuruyor çuvalını sırtına, "ta$ırım" diyor, "bırakın beni!"...
bıraktık, ta$ıdı da. en acıtan karın agrısında bile elinde ilacıyla dönen insan oldu. sevilen oldu taa canı gönülden.dost oldu, kucaklayıp acı dindiren ama bir o kadar da acı çeken.
herkesin bir kotası vardır ya kalp acısı için, o kotasını çoktan doldurdu. yeni topraklar fethetme zamanı geldi.
güle güle git, güle güle gel.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?