bu mevzilerde çerkes karadağ bugün yanımdan geçmiş ve selam vermemiştir. çünkü beni tanımamaktadır. oysa ben onu tanımakta ve sevmekte ayrıca facebook’ta arkadaş olarak eklemekte diğer bütün istiklal eşrafını geçmiş bir bireyimdir.belki de bu üzerinde durulması gereken bir durum değildir. çünkü taksim o kadar kalabalıktır ki kimse benim farkımda değildir. ayrıca bir ara akış iyice yavaşlamış ve ben dar alanda, maksimum farkla çeşit çeşit insan görmüş, aynı anda hem birini kesmeye hem yanımdakini korumaya uğraşmış,hem yaşlı adamın yüzündeki çizgileri okumaya çalışırken hem istiklal caddesinin tepesinden aşağı sarkan ışıkları eleştirmişimdir. o sırada kuş uçmuş,çan çalmış,ezan okunmuştur.ayrıca bir çocuk ağlamış,bir çift öpüşmüştür.yine bu an içinde hırsızlık ve taciz olayları olmuş,adet sancısı bir kızı ilaç almaya mecbur bırakmış,elinde tesbih bir adam yanık yanık türkü çığırmış,travestinin biri işe çıkmış,bir fahişe dayak yemiş, küpesini takmayı unutan bir kız kendine güvenini kaybetmiştir.bir adam ya da kadın artık bilmem, kafasına intihar etmeyi koymuştur. koymuş mudur? olabilir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?