işte gidiyorum

süper bir yusuf hayaloğlu şiiri...
ahmet kaya için yazıldığı bir çok cümlesinden anlaşılabilir.

sözleri de şöyledir:


iste gidiyorum
karsiliksiz bir aska kurban ettim ömrümü!.
iste gidiyorum,
toprak alsin benim de bu hazin öykümü..

iste gidiyorum, gurbet yorgunu gövdemi
cukura kim indirecek?
iste gidiyorum,
bu menhur cinayeti, simdi cikip kim üstlenecek?
cürüdü gözlerim, yüregim, bu yagmurlu sehirde..
iste gidiyorum,
beni kaldirin, hicranim kalsin tenesirde..

size yüzyillardir sesini kaybetmis
bir türküyü söyleyecektim..
ve bir yayla rüzgari sefkatiyle
kirpiginizin ucundan öpecektim..

bir masum türküydü sadece
yüzbünlerce magdurun gönlünde
belki söyleriz hep birlikte
belki, mahserin birinci gününde..

nasil sevmistim hepinizi.. nasil böyle oldu akibetim?
ve nasil cöle döndü
o benim gül-gülüstan memleketim?

iste gidiyorum, hicbiriniz, hicbir dilde beni anlamadiniz,
ben basimi verdim, sizinse
insafsiz bir linc oldu karsiliginiz..

iste gidiyorum,
pencerisiz bir dünyanin bilinmez labirentine..
iste gidiyorum,
"saclarindaki yildizlari artik koparabilirsin anne!.?

sonunda kaptirdim gönlümü
ölüm denen o kaypak türküye..
ve iste kurtuldun benden
sen olasin ey türkiye !

elbet benim de vardi,
kendime ve yurduma dair umutlarim..
belki biraktigim yerden sürdürür
dostlarim, karim ve cocuklarim..

catladi yüregim, catladi sazim..
demek ki böylemis yazim..
sizlere armagan olsun
sizlerden ödünc aldigim bu yürek sizim..

bu nasil hapis tanrim..
sabah sabah bu ne hikmet, bu ne sis ?
kalbime son mermiyi sikmak
sana mi düstü ey güzel paris ?.

iste gidiyorum, kalmadi söyleyecek son sözüm..
dediginiz gibi olsun be !
dediginiz gibi olsun gözüm !.

iste gidiyorum,
tükenmisti inancim, bu nankör hayata dair..
belki benim icin birkac misra döktürür
hayaloglu diye bir sair!..