istanbul;
kocaman boş kent.
hiç ait olmadığım
ama
beni ele geçiren sokaklar.
özlem kokusu,
biraz yağmur,
biraz deniz,
biraz karanlık istanbul.
büyük acılarım
ama
güzel anılarım..
aşk,
sadakat,
nefret,
ihanet..
yavaş yavaş yok olan zihnim,
az yıpratılmmış bedenim..
benim rolüm ne bu kentte?
son bir kadeh geceye karşı,
şerefe!
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?