ilginç

ilginçlikten kaynaklanan, şaşırma refleksini yitirebilir insan. gördüklerimiz, duyduklarımız, okuduklarımız ve sağlamasını yaptıklarımızın, algıya tepkisinden söz ediyorum. ilginç nedir ki? hangi anlamı ile değerlendirilir. ilgi uyandırandan, enteresana uzanan, oradan garip, tuhafa, uzamı bozulmuş yelpazede. şaşırma durumunu, tetikleyen etken ilginçlik midir? bir duruma bir kere, bir kere daha şahit olmak, insanı yinede şaşırtabilir mi?
kişiselden, toplumsal hafızaya uzanan yolda, ortak bir algıdan bahsetmek mümkün değil bu durumda. yerel yönetimler tarihi incelendiğinde,  osmanlı’dan bu güne, çok şeyin değişmediğini görmek, bu gün yaşanan kimi olumsuz durumlar karşısında, nasıl şaşırtabilir ki? sindirememe durumu ayrı.

ilginçlikten kaynaklanan, şaşırma refleksinizi yitirmek, sizi bir dinazor yapmaz. yalan bir şaşırma oyununa devam edebilirizsiniz. örneğin, şairin dediğini bile bile "gemlik’e doğru denizi göreceksin sakın şaşırma" şaşırmak elde değildir. elbette orhan veli, beton yığınlarının kuşattığı deniz için yazmamıştır bu şiiri.

şok şok şok başlıklarıyla başlayıp, içerik gözler önüne serildiğinde, neden komediye dönüşüverir her durum? bunca şokun tetiklediği travmalar mı, ilginçlikten kaynaklanan, şaşırma refleksini ortadan kaldırmıştır.