emre aydın ın kağıt evler albümünün 3. şarkısı.
söz-müzik : emre aydın
sen hiç görmedin
su vermeye benzedik
plastik çiçeklere
hiç görmedin
sen hiç görmedin
dans ettik durmadan
kırık camlar üstünde
sen öyle sana benzeyen her şey gibi
erirken avuçlarımda
ben unutuyorum
hoşçakal
olacaklar sensiz olsun
daha durmam boşluklarında ben
unutuyorum
sen hiç görmedin
baştan böyle yazılmış
yok kimsesi kimsenin
hiç kimsenin
sen hiç görmedin
sonu baştan yazılmış
bitti kelimelerim.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?