hoşçakal

dinledikce icimi burkan, tuylerimi diken diken eden, sanki bir mengene misali tum vucudumu kistirabilen cok nadir $arkilardan bir tanesi.ozellikle ho$cakal kelimesinin $ebnem ferah`in o muhte$em sesinden ve yine kendisinin muhte$em yorumu ile dinlenmesi insani peri$an ediyor.peri$an ola ola dinliyorum bu $arkiyi durmaksizin.sanki birilerine ho$cakal demek isteyip diyemezmi$cesine dinliyorum.olmayan birisinin varligini ozleyip, varligini yanimda hissettigim birisine ho$cakal demek istermi$cesine dinliyorum.belki de oylemesine dinliyorum bu $arkiyi fakat dinledikten sonra hic de oylemesine duramiyorum yerimde.belki de hic dinlememek lazim.bilemiyorum.