hırs

faruk nafiz çamlıbel’in güzel bir şiiri.


geniş kanatlarım da gösteriyor ki, rabbim,
ben bir dağdan bir dağa konmak için doğmuşum.
hangi uzak yıldızı özlemiş olsa kalbim
ben onu bir pençede avlıyacak bir kuşum.

nasibimdi devirmek her gün başka bir devi,
müjdeledin bir zafer bana her yolculuktan:
gözlerimde gömdüğüm bir güneşin alevi,
ağzımda bir damla kan, dönecektim ufuktan.

hülyamın enginlere açtın da perdesini
kilitledin kalbimi, rabbim, nedense hınca…
başımda kumruların duydum kanat sesini,
kartallar ürperirken gölgeme yaklaşınca.

kuracakken yuvamı bulut ermez bir dağa,
kafeslerde geçirdim bunca yıllık zamanı.
beni göndermemiştin, rabbim, destan yazmağa,
görmekti kasdın beni destanlar kahramanı.

gazaplı gözlerini çevirme gözlerime
huzura vardığı gün, ruh ayrılınca tenden:
bakarak yaprakları düz beyaz defterime
yaşanmamış bir ömrün cürmünü sorma benden

faruk nafiz çamlibel