her şey yerli yerinde

her şey yerli yerinde; havuz başında servi
bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.

her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
serpilen aydınlıkta dalların arasından
büyülenmiş bir ceylan gibi bakıyor zaman
sessizlik döküyor yerde yaprak yaprak.

biliyorum gölgede senin uyuduğunu
bir deniz mağarası kadar kuytu ve serin
hazların âleminde yumulmuş kirpiklerin,
yüzünde bir tebessüm, bu ağır öğle sonu.

belki rüyalarındır bu taze açmış güller,
bu yumuşak aydınlık dalların tepesinde.
bitmeden aşk türküsü kumruların sesinde;
rüyası ömrümüzün çünkü eşyaya siner.

her şey yerli yerinde; bir dolap uzaklarda
azapta bir ruh gibi gıcırdıyor durmadan.
bir şeyler hatırlıyor belki maceramızdan
kuru güz yaprakları uçuşuyor rüzgârda.
.

ahmet hamdi tanpınar