hayatı sorgulamak

kısırdöngüler içerisinde kendimizi bulmak isteriz bazen.kendimizi terkedilmiş gemi misali ; ucsuz bucaksız deryalarda bir liman
bulunup sıgınmak isteriz ya ..işte o anda kafamızda "neden!?" soruları belirirken artık hayatı yavaş yavaş sorgulamaya başlarız..

insanlık tarihine şöyle bi baktıgımız zaman hayatı kimler sorgulamamış ki?
socrates bile "sorgulanmamış bir hayat yaşanmaya değmez." derken .. bi nevi kendini ve egolarını tatmin ederken kendini bu döngüye inandırma geregi hissetmiş..
milyonlarca insan "hayatı sorgulama" işlevini gerceklestirirken zamanla anlamıslar ne kadar gereksiz ve anlamsız oldugunu ..
biz hayatı ne kadar sorgularsak sorgulayalım sonunda hep mutsuz ve üzülen biz olucagız..
hayata yönelttigimiz onca soru cevapsız kalırken ,
hayat beklenilmedigi bir anda türlü türlü sorularla karşımıza çıkıverir..
ve bizden acısını öyle bir çıkarır ki ..
daha hayatı sorgulamaya kafa patlatmazsınız..
hayatı en güzel şu cümleyle anlatmıs cenkerdem beyler..
hayat ne tuhaf vapurlar filan.