filmin sonunda emegi gecenlerin isimleri jenerikte yazmaya basladiginda, o doneme ait fotograflari da goruyorsunuz arka planda. incitiyor insani o fotograflara bakmak. garip bir hezeyan hali, sanki bir şeyin kutlamasina, senligine katilmis edasi ile guluyor insanlar. insani uzen ve hatta korkutan, neye donusebilecegini o insanlarin yuzunde gormek.
cok sukur ki teselliyi buldugumuz kahramanlari da var filmin.
yasadigimiz su donemde dikkatle izlemekte fayda var filmi bence. sapla samani birbirine karistirmamak, bizden olani, el icin kirmamak adina...
bu arada, ilker aksum’ un ismet rolunde hakkini vermem lazim. kotu adam olarak kendisinden boyle bir performans beklemezdim acikcasi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?