gülce

omer lutfi mete’nin super otesi siiri:

ucurumun kenaryndayym hyzyr
bir dilber kal’asynyn burcunda
muhte?em belaya nazyr
topuklarym bo?lu?un avucunda
koca yâr adym ça?yryr
kaldym pamaklarymyn ucunda
bir gamzelik rüzgar yetecek
ha itti beni ha itecek

uçurumun kenaryndayym hyzyr
cihan hazyr
divan hazyr
ferman hazyr
kurban hazyr

uçurumun kenaryndayym hyzyr
güzelli?in zülme çaldy?y synyr
ba?ym döner, beynim bulanyr
el etmez
gel etmez
gülce’m uzaktan dolanyr

uçurumun kenaryndayym hyzyr
gülce bir davet
mecaz degil
maraz degil
gülce bir afet
peri degil
huri degil.
gülce bir beyaz zehir
gülce en rahim haz
buram buram zehir
yâr gözünde infaz
bir gamzelik rüzgar yetecek
ha itti beni ha itecek
güzelli?in zülme çaldy?y synyr

uçurumun kenaryndayym hyzyr
ben fakir
en hakir
bin taksir
ate?ten
kalle?ten
myzrakla gürzden
dabbet-ül arz dan
deccalden
yedi düvelden
korku nedir bilmeyen ben
tir tir titriyorum gülce’den
ödüm patlyyor gülce’ye bakmaktan
nutkum tutuluyor
ürperiyorum
saniyeler gözlerinde birer can
her saniyede bir can veriyorum...