bir anneanne gözüyle izlemekten kendimi alamadığım film..evet yine birbirlerini buldular joel ile clementine..ama o izlediklermizi tekrar yaşayabilecekler mi acaba?
o anıları hatırlamayacaklar muhtemelen..
iyi son mudur kotu son mudur karar da veremiyorum..inanılmaz bir hüzün veriyor..etkisi günlerce geçmiyor..
her izlendiğinde farklı bir karesi takılıveriyor kafaya..
unutmak istiyor bünye..unutup bu mükemmelliği tekrar izlemek hiç bilmeden..
hiç izlemeyenleri kıskandırıyor..
çocuk gibi annenin koluna yapışıp ’işte bu anne işte boyle sevmek istiyorum’ demek geliyor içten..
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?