les feuilles mortes

2.paragh

cansız yapraklar kürekte biriktiriliyor,

tıpkı hatıralar ve pişmanlıklar gibi

lakin benim sessiz ve sadık aşkım

daima gülümsüyor ve hayata minnetnar

seni öylesine seviyordum, sen öylesine güzeldin ki,
nasıl seni unutmamı istiyorsun?
o zamanlar daha güzeldi hayat,
ve güneş bugünkünden daha parlak
sen benim en tatlı arkadaşımdın
ama ben pişmanlıktan başka hiçbir şey yaratmadım
ve senin söylediğin o şarkıyı
daima, daima duyacağım