ölümü beklemek

bir haber alirsiniz,

cocuklugunuzun hatta bebekliginizin ellerinde gectigi bir insanin durumu agirdir. tum sevdikleri toplanmi$tir ba$ina, ölmesini beklemektedirler. dualar, ayetler, mevlidler, akliniza gelen tum dini $eyler bir bir okunur huzurlu bir ölüm icin. kucukken size "pamuk" diyi$i gelir akliniza, iciniz burkulur. belki 4 senedir gormemi$sinizdir kendisini ama anilar burkar yureginizi, vefasizliginiz kara bir duman gibi kaplar icinizi. ke$ke olmese de her gun ziyaretine gitsem, bebekken cocukken benden esirgemedigi sevgisini kendisine iade edebilsem diye du$unursunuz ama cok gectir artik. vefasizliginiz kar$isinda azrail cok du$unceli olmaz size dair. alacagi cani zaman gecirmeksizin almakla mukelleftir azrail, gerisi fasa fiso. fanilerin gozya$lari, titreyen sesleri hicbir $ey ifade etmez ecel zamani gelince.

ölen ölür kalan sağlar bizimdir de denmez ki sevilen bir insanin ardindan. olmesin nolur diye du$unmekten ba$ka ne gelir ki elden. yapabilecegimiz en buyuk dua acisiz ve dertsiz bir ölüm dilemektir o dakikadan sonra. mekani cennet olsun dualari ile kapanir bir sayfa daha.

boyle beklersiniz i$te ölümü.