emir kusturica

bu ülkenin havasını soluyan, insan vicdanını sızlatan olay ve kişileri izlemek yerine dürüstçe fikrini beyan edebilme yetisine sahip olan insanlar, çentik sırpların tecavüzüne uğrayıp bir de hamile kaldıkları için toplama kampı yolunda kendilerini nehirlere atan kadınlara yönelik ’o kadar da abartmayın’ diyebilen bir yaratığı protesto ederek onurlu bir davranış sergilediler.

kusturica’ya tepki gösterenler bunu,

srebrenitsa’da birkaç günde katledilen 10 binden fazla bosnalı erkeğin farkındalığıyla,

1992 - 1995 yılları arasındaki savaş sırasında dul kalan, tecavüze uğrayan, cinsel organına kalaşnikof namlusu takılan, karnı yarılarak rahmi köpeklere atılan boşnak kadınların farkındalığıyla,

ülkelerinden göç etmek zorunda bırakılan yüzbinlerce mültecinin farkındalığıyla,

insanlık onurunun çiğnendiği kirli bir savaşı ve savaşta yapılanları meşrulaştırmaya çalışanların farkındalığıyla yaptılar.

buna tepki gösterenler, çuvalcı general odierno’nun resmi davetle ankara’ya gelip ata’nın kabrini ziyaret etmesine , vakt-i zamanında talabani ve barzani’ye yeşil pasaport verilmesine, dağdaki 34 teröristin davul zurnayla ülkeye sokulmasına, hocalı’da bebekleri katledenler ile masaya oturulmasına ve buna benzer toplum vicdanini rencide edici bir çok olay ve duruma da tepki gösterdi, göstermeye de devam edecek.

okumayı bilenler görür, kusturica’nın sanatçı kimliği ortada. kimse bu yönünü tartışmıyor. tepki gösterenler, sanatçı kimliği olan, dünyaca kabul görmüş bir zatın vicdanına, vicdanı zedelenen yüzbinler adina ayna tutuyor.

buna yaygaracılık diyenler, nick altı sıçarak nefes alanlar ise, bizim acı dolu bir gülümseme ile baktığımız insanların, kendi beyin zarları elverdiğince kendilerini ifade gayretleri. kimileri de böyle tatmin oluyor, hor görmemek, dışlamamak lazım.

tedavisi var ama, üzülmesinler. istemek başarmanın yarısıdır di mi? aferin.

edit: empati yapabilenlere, bu konuyla alakalı bir de kitap önerisi:

aliya

http://www.kitapyurdu.com/kitap/default.asp?id=93860