eylül akşamı

bulent ortacgil’in her sarkisi gibi mukemmel olan bir diger sarkisi..aslinda asik oldugumuzda mukemmeli yasayacagimiz insanlarin hergun bir sekilde karsilastigimiz ya da ayni seyleri ayni anda yaptigimiz insanlar oldugunu dusunmeden edemiyor insan..


hicbir neden yokken, ya da biz bilmezken
tepemiz atmis ve konusmusuzdur
onca neden varken ve tam sirasi gelmisken
hicbir sey yapmamis ve susmusuzdur.
ayni anda ayni sessiz geceye dogru
icim sikiliyor demisizdir.
ayni sabaha uyanirken kimbilir,
ayni dusu gormusuzdur.
olamaz mi? olabilir.
onca yil, sen burada
onca yil, ben burada
yollarimiz hic kesismemis
su eylul aksami disinda
belki benim kagit param,
bir sekilde, done dolasa
senin cebine girmistir.
belki ayni posta kutusuna,
degisik zamanlarda da olsa
birkac mektup atmisizdir.
ayin karpuz dilimi gibi batisini
izlemisizdir deniz kiyisinda.
ayni koseye oturmusuzdur kohne’de,
belki de birkac gun arayla.
olamaz mi? olabilir.
onca yil, sen burada
onca yil, ben burada
yollarimiz hic kesismemis
su eylul aksami disinda
bostanci dolmus kuyrugunda,
sen basta ben en sonda
oylece beklemisizdir.
sabah 7:30 vapuruna
sen kosa kosa yetisirken,
ben yurudugumden kacirmisimdir.
ayni anda baska insanlara
seni seviyorum demisizdir.
mutlak guven duygusuyla basimizi
baska omuzlara dayamisizdir.
olamaz mi? olabilir.
onca yil, sen burada
onca yil, ben burada
yollarimiz hic kesismemis
su eylul aksami disinda.