eyüp

tanakh’ın 18. kitabıdır.

kitap, büyük felakete uğrayan doğru bir adamın çektiği acıları anlatır. eyüp bütün çocuklarını malını mülkünü yitirir, korkunç bir hastalığa yakalanır. kitap eyüp ve üç arkadaşının bu felaketlere karşı gösterdikleri tepkiyi karşılıklı üç konuşmayla açıklamaktadır. insanlara yaklaşımı tartışılan allah’ın bizzat kendisi sonunda eyüp’e görünüyor.

arkadaşları eyüp’ün çektiği acıyı geleneksel dini kavramlarla açıklıyor. allah’ın her zaman iyiliği ödüllendirip kötülüğü cezalandırdığını varsayıyor. eyüp’ün günah işlediği için bu acıları çektiğini düşünüyorlar. ama bu düşünce eyüp’ün durumunu açıklamak için çok yetersiz kalıyor. eyüp bu acımasız cezayı hak etmemiştir. çünkü alışılmışın ötesinde iyi ve doğru bir insandır. kendisi gibi birisinin başına bu denli kötülük gelmesine allah’ın nasıl izin verdiğini anlayamıyor. allah’a cesurca meydan okuyor. imanını yitirmiyor, ama allah’ın önünde aklanıp yeniden iyi insan olarak onuruna kavuşmak istiyor.

allah eyüp’ün sorularına yanıt vermez, ama ilahi güç ve bilgeliğinin şiirselliğine imanına karşılık verir. o zaman eyüp allah’ın yücelik ve bilgeliğini kabul eder. öfkeli ve kaba sözlerden ötürü tövbe eder.

kitap sonuç olarak eyüp’ün eski gönencine nasıl kavuştuğunu, hatta daha da zengin olduğunu anlatır. allah eyüp’ün çektiği acıların nedenini anlamayan arkadaşlarını azarlar. yalnız eyüp allah’ın üstünlüğünü sezebilmiştir.

sonrasındaki kitap;

(bkz: mezmurlar)