merdiven boşluğuna sığışmışız nedense, saklanmıyoruz oysa ki; bir şeylerden sakınmıyoruz da. yağmur bile yağmıyor yani o derece. birbirimizin eline vurup duruyoruz anlamsızca. vurdukça kızaran ellerimiz küçücük. nedensizce durup, küçücük gözlerimizle dünyaya bakıyoruz. bakıyoruz ki sadece ikimiz kalmışız. bir enerji geçişi belki, belki ruh aktarımı. dudaklarımızı birbirine yapıştırıp 3 saniye öyle duruyoruz. gülüyoruz sonra el ele tutuşup amaçsızca bir yere koşuyoruz.
ilk öpücük yaşamını öyle bir şekillendiriyor ki insanın, her dokunduğun insanda hep o küçücük anı arıyorsun.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?